بر خلاف تصور رایج که شیوه مدرن را در دکوراسیون با فضاهایی سرد و مینیمالیستی کمینه گرا به یاد می آورند، فضای داخلی معاصر راحت، خوش آیند و بدون پیچیدگی است. همین ویژگی ها در سبک معاصرظرفیت هایی را نهاده است که آن را از دفاتر کار و فروشگاه ها گرفته تا خانه های بزرگ وآپارتمان های کوچک قابل پذیرش و خواستنی کرده است.با آن که اغلب دو اصطلاح مدرن و معاصر کارکردی جایگزین گونه برای یکدیگر یافته اند و آن ها را در یک ترازمعنایی به کار
می گیریم اما آن ها در نگرشی تاریخی و سبک شناسانه این گونه نیستند. مدرن بیشتر اشاره به جنبش هنری خاصی است که در اوایل قرن بیستم پدید آمد و واکنش سختگیرانه ای بود نسبت به سنت گرایی افراطی در هنر و معماری، در حالی که معاصر نماینده سبکی است که روادارانه و به آرامی تلاش می کند تا قانون های ناظر به زیبایی شناسی کلاسیک را با تزلزل روبرو کرده و به جنبش های روزآمدتر پیوند بزند.
