چوب بیشترین استفاده را در ساخت و ساز ساختمان ها در میان دیگر مصالح ساختمانی دارد که به دلیل عملکرد مکانیکی بسیار عالی و خصوصیات قابل توجه دیگری چون مقاومت در برابر شوک، خمش پذیری، سبکی، ثبات و دوام، از چندین سال پیش و در چهارچوب لزوم به کارگیری مواد بازیافتی، استفاده از این ماده افزایش چشمگیری یافته است.
یکی از مشکلات موجود در این زمینه محدودیت در ابعاد قطعات چوبی است. روش های مختلفی برای ساخت مونتاژهای چوبی در اندازه بزرگ وجود دارند از قبیل استفاده از چسب و پیچ و میخ و بست وغیره که همگی برای برقراری اتصالات استفاده می کنند که مشکلاتی نظیر آلودگی محیط زیست و عدم استحکام و زیبایی در پی دارند.البته استفاده از چسب به عنوان نگه دارنده قطعات در کنار یکدیگر به منظور ساخت مونتاژهای چوبی دراندازه های بزرگتر اجتناب ناپذیر است که استفاده از این ماده، علاوه بر مضر بودن برای سلامتی انسان، در بیشتر موارد، عدم استحکام در برابر رطوبت را نیز به دنبال دارد. اگر چه سال هاست که اتصالات باچسب جایگزین اتصالات با بست شده اند، اما یک عیب بزرگ این اتصالات زمان نسبتاً طولانی، برای خشک شدن کامل چسب مصرفی است.
